Complex 8

Complex 8 heeft betrekking op een flat uit 1963 in de Prinsenhof in Leidschendam. In het ontwerp wordt de voornamelijk esthetische transformatie die onvermijdelijk uit de randvoorwaarden voortkomt niet ontkend, maar beetgepakt om een statement te maken over identiteit en veiligheid; veel genoemde thema’s van de herstructurering. Complex 8 gaat over het hek als uiting van identiteit, als afbakening van een grens, als waarborg voor veiligheid en zekerheid en als definiëring van een domein. Complex 8 gaat over schaal, anonimiteit en identificatie.

De transformatie speelt zich af op een aantal niveaus. Programmatische wijzigingen van de woningen vinden plaats bij mutatie of op verzoek van de zittende bewoner. Om de uitstraling van de plint te verbeteren worden de entrees vergroot, verhoogd en verplaatst, waardoor een doorsteek naar de tuin mogelijk wordt. Daarnaast worden in de plint vier bedrijfsruimtes toegevoegd op de plaats van de bestaande entrees en vijf appartementen op de eerste verdieping uitgebreid tot grondontsloten woonwerkwoningen.

Het gevelbeeld aan de tuinzijde wordt getransformeerd door de plaatsing van nieuwe grotere balkons. Door ophoging van de galerijvloer en plaatsing van nieuwe borstweringen wordt het gevelbeeld aan de straatzijde getransformeerd. Het hekwerk dat aan de galerij- en balkonzijde is toegepast is een serieproduct én ornament tegelijk, het linkt nostalgie aan modernisme. De straatgevel handelt ook over het thema schaal. De monotonie en repetitie die het gebouw kenmerkt wordt aan de orde gesteld door zowel de schaal van het gebouw als geheel als de schaal van het individu te benadrukken. De borstweringen aan de straatgevel zijn samengesteld uit elementen van aluminium en glas. In de aluminium platen is de boom van Pythagoras gelaserd, dit patroon komt terug als zeefdruk op de glazen hekken. De glazen en aluminium hekken vormen samen een patroon dat de grote schaal benadrukt.